Stress

"Thijs hoelaat moet je de bus hebben vandaag?"
Met deze noodkreet werd ik vanmorgen wakker. Ik schrok wakker, keek op me klok. 7.04!! KUT! Verslapen! M'n bus vertrekt over 10 minuten! Fuck fuck fuck. Heel koel zeg ik tegen me moeder dat ik het red. Maar eigenlijk weet ik dat ik gewoon vet te laat ben. Snel doe ik me lenzen in, smeer wat gel in me haar, pak me tas en boeken en ren naar onder met een ontiegelijk gare kop. M'n zus had zich ook verslapen.. is dat niet even nice? Me moeder wilde ons wel brengen naar de bus! Snel tandenpoetsen en nog wat boekenpakken. Toen de auto in met een Godse vaart naar het bushokje.

We kwamen aan en der stonden nog mensen. Gelukkig.. we hadden de bus niet gemist! Thanks Big Mama. In de bus kwam ik erachter dat ik me mp3 was vergeten.. kuuuut! Geen muziek vandaag. Maar ach, geeft niet. Dan heb ik wel weer zo'n filosofische dag waarbij ik over alles nadenk als ik loop.

Eenmaal in Venray aangekomen met de bus staat het station kutje vol. ZO vol had ik het nog nooit gezien. Nou fijn, hup die trein in. Ik ging maar eerste klas zitten. Mag eigenlijk niet, I know. Maar fuck it. Der is gelukkig geen levend wezen die toevallig bij Veolia conducteur is en met deze gigantische spits iedereen gaat controleren, dus ik had geluk.
Uiteindelijk kom je dan met die puist op wielen op station Heyendaal aan. Als de schuifdeuren open gaan spuit de menigte eruit als rijpe pus en is de trein zo weer leeg. Allemaal diezelfde trap op en allemaal naar school. Allemaal met een gare kop en allemaal met het hoofd ergens anders dan bij het verkeer.

Ik liep namelijk langs het fietspad en dat fietspad liep af naar onder en eindigde in een bocht. Ik was gewoon bijna getuige van een gigantische knalpartij tussen een fietser en een voetganger! De voetganger lette namelijk niet op en stak zo het fietspad over. Als de jongeman niet was gestopt en flink had geschreeuwd was de vrouw om ver gereden met een rot vaart waardoor zij wel ging schreeuwen. Ik denk serieus dat als ze zo vol werd geraakt, dat ze zohard omviel dat der rechter heup was gebroken en der linker knie was omgeknakt. Was het maar gebeurt, het was immers der eigen schuld. In plaats van dat ze om ver werd gereden kreeg ze een schreeuw naar der hoofd geslingerd, alleen het boeide haar vrij weinig. Ze keek even schrikkend om, maar liep gewoon weer arrogant verder.
Altijd wel grappig, die ochtendhumeurtjes. Nog grappiger werd het aan de overkant van de straat. Daar zijn ze aan de weg aan het werken. En net toen iedereen ging oversteken en op het fietspad moest, kwam der zo'n lullo met een geel gemeente auto'tje die het hele voet/fiets pad blokkeerde. Iedereen schreeuwen en bellen, wat logisch is. Maar het grappigste vond ik nog de man op de fiets die heel sarcastisch zijn duim op stak en ongelooflijk blij keek naar de chauffeur en uiteindelijk ongelooflijk pissig weg fietste. Heeeerlijk zo'n morgen.
Toen nog naar school. Ik moest een presentatie houden over de overzeese expansie. Die ging goed en het hoorcollege vond ik vrij interessant(integenstelling tot Nico die patience op de laptop aan het doen was).

S'avonds na 3 uur op school te hebben gewacht nog even naar Venlo voor me theorie les. Heb donderdag namelijk m'n theorie-examen. En ik ga het wel halen als het goed is.
Dus het was me m'n dagje wel. Morgen een lekkere korte dag, kan ik vanalles lezen voor school, want lig een beetje achter haha.
Tot kijks makkers!