"Loenzend van verveling trek ik me af op het behang. Alle Mexicanen maken mij van binnen bang. Uit pure zelffrustratie steek ik de kat van de buren neer. Om te kijken of dat invloed heeft op dit natte kut weer."
Zo, en nu een fris blog van Thijs.


Vrijdag was de dag dat ik en Paul naar een feest zouden gaan. En niet zo maar een feest. Dit feest vond namelijk plaats in Gelre. Of voor de niet historicussen onder ons, Gelderland. Het probleem was alleen dat ik vrijdag nog moest werken. Ik ben meteen na school naar het werk gedaan. Omdat er toch geen ruk te doen was dacht ik dat ik wel rond 7 uur klaar was. Nou, schijn bedriegt. Om 8 uur stond ik nog aangekookte aardappel gratain van de au-bain-marie bakken af te schrapen. Mijn maag begon zichzelf ook al te verteren want het mijn avond eten was een frikandel met mayonaise en sate saus.

Tegen de zin in van de chef kok kon ik toch nog om half 9 gaan. Ik wist niet hoe snel ik naar huis moest om de bus van 21.15 te halen. De planning was dat we rond 18.00/19.00 de bus zouden pakken. Alleen dankzij mij ging dat niet door.
Om 21.05 raceten we met een speciale lading in de roltrolly richting de bushalte. Achteraf misschien niet zo goed idee geweest om de roltrolly achter de fiets te laten rollen want een rits is eraf gesleten. Behalve kleding zat er ook nog een krat in de tas. En niet zo maar een krat, nee een krat bier. En niet zo maar bier, nee Hertog Jan! De gastvrouwen dachten namelijk dat ze te weinig bier hadden ingekocht. Nou dat is niet erg, dan nemen we wel ons eigen bier mee. Zijn we tenminste verzekerd van een lekker biertje.

Na vijf keer te zijn overgestapt en de zware tas met alle liefde te hebben meegesleept komen we dan eindelijk om 1 uur op het feest aan. En toen lezers, toen gebeurde er toch iets euforisch. Wij liepen daar dus binnen en wat zagen we staan? Gebottelde katten pis/Amsterdams grachtwater/Thee getrokken uit sigaretten peuken/Flesjes met stoma inhoud oftewel, Heineken! Waren wij even blij dat we onze liever heertjes mee hadden genomen. De kans om vergiftigd te worden daalde aanzienlijk. Vol trots trokken we ons bier open. Paul en ik hadden natuurlijk het monopolie op het bier. Maar na enig overleg hadden 2 metgezellen ook het recht ontvangen om ook een lekker ouderwets HJ'tje te zuipen.

Rond 3 uur was dan ook het bier van ons weer op. Er stonden nog 3 kratten Heineken maar dat ging ik niet drinken. Cola is ook weleens fijn als je kut gaar uit je doppen kijkt alsof je aan slapeloosheid lijdt. Een manier van mij om wakker te blijven is je ogen zo strak open te houden als pedaalemmers. Dan is het een stuk lastiger om in slaap te vallen terwijl je met iemand praat. Alleen het nadeel is dat iedereen denkt dat je flink cocaine hebt zitten snuiven op het dijbeen van de crackhoer waar half het dorp al naar binnen is geweest. Weest gerust mensen, zo ver is het niet gekomen. Rond 5 uur viel ik dan ook uitgeput neer in bed, we bleven daar namelijk slapen.

S'morgens werden we weer om 10 uur gewekt door de wekker. Voorzichtig opende ik mijn open met de hoop geen kater te hebben. De kust was veilig, geen hoofdpijn te bekennen. Alleen ongelooflijke spierpijn in m'n bovenbenen. Na enkele minuten waagde ik het om recht op te zitten. Als ik dan niks voelde was ik veilig. Voorzichtig ging ik recht op zitten. Alle hoop was gevestigd op dit moment.
En Hertog Jan stond weer aan mijn zijde! Ik had godverdomme geen kater! Met enige moeite en tegen zin stonden we dan toch maar op. Even douchen en dan lekker ontbijten.
Ik heb volgens mij nog nooit zoveel gegeten bij een ontbijt. Maar dat komt natuurlijk omdat mijn avond eten uit die frikandel en dat broodje op het station bestond. Wonder boven wonder was alles al opgeruimd, dat hadden we schijnbaar s'nachts gedaan.

Toen begon de tocht. We moesten weer helemaal terug naar het land waar Hertog Jan word gebrouwen. Ik moest van mijn moeder de krat weer terug brengen voor het statiegeld, dus dat deed ik dan maar. Met roltrolly en al gingen we richting station Zetten-Andelst. Daar hebben we voor de aardigheid maar even afscheid genomen van Juliet en Corine (gastvrouwen 4 life).

Eenmaal in de trein sloeg de kater pas aan. Meneer Gaar en zijn buurman bierscheet kwamen te voorschijn. Met een gare kop zwerfden we rond op station Andelst toen we erachter kwamen dat mijn tas een beetje onder het bier zat. Toen ik de tas recht op had gezet waren de flesjes (waar natuurlijk nog een beetje bier in zat) uit de krat gevallen. Het gevolg was dat we een spoor van Hertog Jan bier achtlieten met een muffe bier lucht. Toen we tas open maakten keek het halve perron ons lachend aan. Maar het was ook gewoon grappig. Twee studenten die gaar over het perron lopen met een roltrolly die rinkeld van de bier flesjes. Het was wel duidelijk, deze jonge heren hadden een aardig goed feestje achter de rug.

Toen we voet aan perron zetten in Nijmegen hadden we het gevoel al een heel eind te zijn. Nog maar een uur en dan waren we thuis!
Bij elke beweging lieten we trouwens nog een vochtige bier streep achter ons. In de trein richting Venray hebben we de tas maar niet meer opengemaakt voor het welzijn van ons en onze mede reizigers.

Toen we dan eindelijk in het beloofde land terecht kwamen waren we vrij blij. We waren namelijk frontaal ingekakt in de bus en hunkerden naar een lekker zacht bed. Ik wist dus ook niet hoe snel ik op mijn fietsje moest klimmen.

Thuis ben ik dus ook snel gaan slapen. Alleen moest ik helaas weer om 17.00 u werken. Dit keer moest ik mee lopen met de bediening, voor de eerste keer. En ja hoor, het ging fout. Ik had een dienblad vast vol met drankjes. En toen ik een drankje neer wou zetten viel een glas spa rood door een gebrek aan evenwicht recht in de nek van een gast. VERY NICE THIJS. Give that man a big fat high five. Come on, don't leave me hanging up here bro'. Helaas ging het niet zo. Hij draaide zich enorm pissig om. Sloeg het bierglas kapot van de buurman en stak me neer op de dansvloer. Dit is het verhaal van Thijs.
Just kiddin' my little fucknuts! Het was gelukkig een hele lieve aardige ouwe grijze man met een wollen trui aan waardoor de spa niet werd opgenomen in de trui. ZO, dat was een lange zin. Maar eind goed al goed dus.

Verder is der eigenlijk niks meer gebeurd. Oh wel trouwens. We moesten nog een keer de show doen voor alle mensen. Drie weken geleden was de laatste show en de een na laatste show was weer 2 maanden eerder. Je snapt wel wat ik bedoel, we konden er geen kut van. Zo dachten we tenminste, uiteindelijk kan ik zeggen dat deze show toch een van de beste was! En na de show was ook het moment dat Bibian zei. "Thijs, jouw blogs haha, echt waar." Ofja ik weet niet meer zeker of ze dat zei maar het was iets positiefs in ieder geval. En toen dacht ik. Krijg nou toch even allemaal de vinken tering! Ik heb al tijden geen blog meer geplaatst op hyves. En hier is die dan. I hope you enjoyed it motherfuckers!
Keep it tight down there.x