Ik opende mijn ogen. Gaar kijk ik naar het plafond. Een grijze waas vormt langzaam een beeld van een lekkend plafond. Langs mij staan twee remia emmers en een jam potje van de Albert Heijn. De ventilator heeft ook zijn loodje gelegt zo te zien. Het licht knippert en er ligt een laagje water in de lampenkap. Je zou denken dat er iemand in heeft zitten pissen. Piepend draait de ventilator nog rond. Nog even en hij blaast zijn laatste luchtje uit. What the fuck is der gister gebeurd denk ik bij mezelf. Krabbend aan m'n ballen sta ik op. Joris ligt duimend in de hoek van de kamer. Laat ik hem maar niet wakker maken. Hij krijgt gegarandeerd een ochtend humeur als hij ziet wat er met zijn shirt is gebeurd. Ik vraag me af of hij nog wel alles weet van gisteren. Zoals gewoonlijk heeft hij weer gekotst. Dit keer was hij te laat met opstaan want hij haalde de wc net niet. Hij had de hele deur ondergekotst. En ja, we moesten het toch wel met iets schoonmaken toch?
Ik loop naar het raam. Het weer is grijs en grauw. Als ik het raam open ruik ik de stadslucht. De typische geur van frikandellen en sigaretten is altijd te herkennen. Het balkon moet ook maar eens worden schoongemaakt. De tafel en stoeltjes waar we afgelopen zomer 24 uur per dag op hebben gezeten staan er nog. Alleen nu zijn ze niet meer zo wit als toen. Het blinkende wit heeft plaatsgemaakt voor duiven schijt en schimmel. Op een leuning zit zelfs een duif. Stom verbaasd zit hij me aan te staren alsof ik op het punt sta hem weg te jagen. Het liefst doe ik dat ook. Het liefst grijp ik hem vast en breek z'n nek. Stomme kut duiven. Alleen daar heb ik geen zin in. Dat kost mij allemaal te veel moeite.
Ik heb een kater van wel 50 vierkante meter en heb spierpijn alsof ik de Nijmeegse vierdaagse heb gelopen. Maar wat wil je na zo'n avond als gister. Het was namelijk sinterklaasavond. En zoals half Nederland het doet, deden wij ook weer surprises. Alleen wij hebben zo onze speciale manier. Iedereen moest zijn favoriete drank op het verlanglijstje zetten. Dus iedereen was gegarandeerd van een goeie avond. We hebben ook een traditie dat we bami krokant eten. Bami krokant is heel simpel om te maken. Je koopt een doos bamischijven. Die bak je af in de frituur. Daarna prak je ze zorgvuldig. Je moet zorgen dat de bami nog wel heel blijft maar het krokante randje eraf gaat. Daar doe je wat sate saus overheen en klaar is kees. Dit is trouwens de perfecte bodem voor een avondje ouderwets bierzuipen. Een avondje ouderwets zuipen was het zeker wel. Joris is het levende bewijs. Gister ging hij wel ver, te ver..
Als ik me omdraai kijk ik de hal in. Er zaten nog restjes kots op de wc deur. Je kan zien dat we bami krokant hebben gegeten. Op de vloer lag een mooie compilatie van wat Joris allemaal had uitgevoerd. Hij had gegeten, gedronken, en gekotst. Bas heeft er maar wat wc papier op gegooid want de stank was niet te harden. Niet dat de wc papier de stank kon laten verdwijnen. Maar het was het proberen waard.
To be continued..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten